датушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датушу́ дату́шым
2-я ас. дату́шыш дату́шыце
3-я ас. дату́шыць дату́шаць
Прошлы час
м. датушы́ў датушы́лі
ж. датушы́ла
н. датушы́ла
Загадны лад
2-я ас. датушы́ датушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час датушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)