дастрачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дастрачу́ дастро́чым
2-я ас. дастро́чыш дастро́чыце
3-я ас. дастро́чыць дастро́чаць
Прошлы час
м. дастрачы́ў дастрачы́лі
ж. дастрачы́ла
н. дастрачы́ла
Загадны лад
2-я ас. дастрачы́ дастрачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дастрачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)