дасе́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дасе́джванне | |
| дасе́джвання | |
| дасе́джванню | |
| дасе́джванне | |
| дасе́джваннем | |
| дасе́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)