дасве́дчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дасве́дчанне | дасве́дчанні | |
дасве́дчання | дасве́дчанняў | |
дасве́дчанню | дасве́дчанням | |
дасве́дчанне | дасве́дчанні | |
дасве́дчаннем | дасве́дчаннямі | |
дасве́дчанні | дасве́дчаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)