дарубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарублю́ дару́бім
2-я ас. дару́біш дару́біце
3-я ас. дару́біць дару́бяць
Прошлы час
м. дарубі́ў дарубі́лі
ж. дарубі́ла
н. дарубі́ла
Загадны лад
2-я ас. дарубі́ дарубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дарубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)