дару́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дару́бліванне | |
| дару́блівання | |
| дару́бліванню | |
| дару́бліванне | |
| дару́бліваннем | |
| дару́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)