даро́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
даро́жніца | даро́жніцы | |
даро́жніцы | даро́жніц | |
даро́жніцы | даро́жніцам | |
даро́жніцу | даро́жніц | |
даро́жніцай даро́жніцаю |
даро́жніцамі | |
даро́жніцы | даро́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)