даро́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даро́жнік даро́жнікі
Р. даро́жніка даро́жнікаў
Д. даро́жніку даро́жнікам
В. даро́жніка даро́жнікаў
Т. даро́жнікам даро́жнікамі
М. даро́жніку даро́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)