даро́бачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даро́бачка даро́бачкі
Р. даро́бачкі даро́бачак
Д. даро́бачцы даро́бачкам
В. даро́бачку даро́бачкі
Т. даро́бачкай
даро́бачкаю		 даро́бачкамі
М. даро́бачцы даро́бачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)