дарні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарні́чны дарні́чная дарні́чнае дарні́чныя
Р. дарні́чнага дарні́чнай
дарні́чнае		 дарні́чнага дарні́чных
Д. дарні́чнаму дарні́чнай дарні́чнаму дарні́чным
В. дарні́чны (неадуш.)
дарні́чнага (адуш.)		 дарні́чную дарні́чнае дарні́чныя (неадуш.)
дарні́чных (адуш.)
Т. дарні́чным дарні́чнай
дарні́чнаю		 дарні́чным дарні́чнымі
М. дарні́чным дарні́чнай дарні́чным дарні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)