дапі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапі́ты дапі́тая дапі́тае дапі́тыя
Р. дапі́тага дапі́тай
дапі́тае		 дапі́тага дапі́тых
Д. дапі́таму дапі́тай дапі́таму дапі́тым
В. дапі́ты (неадуш.)
дапі́тага (адуш.)		 дапі́тую дапі́тае дапі́тыя (неадуш.)
дапі́тых (адуш.)
Т. дапі́тым дапі́тай
дапі́таю		 дапі́тым дапі́тымі
М. дапі́тым дапі́тай дапі́тым дапі́тых

Кароткая форма: дапі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)