дапільно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дапільно́ўванне | |
| дапільно́ўвання | |
| дапільно́ўванню | |
| дапільно́ўванне | |
| дапільно́ўваннем | |
| дапільно́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)