дапільнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дапільнава́нне | |
дапільнава́ння | |
дапільнава́нню | |
дапільнава́нне | |
дапільнава́ннем | |
дапільнава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)