дапусці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапушчу́ дапу́сцім
2-я ас. дапу́сціш дапу́сціце
3-я ас. дапу́сціць дапу́сцяць
Прошлы час
м. дапусці́ў дапусці́лі
ж. дапусці́ла
н. дапусці́ла
Загадны лад
2-я ас. дапусці́ дапусці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапусці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)