дапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дапрацо́ўка | |
| дапрацо́ўкі | |
| дапрацо́ўцы | |
| дапрацо́ўку | |
| дапрацо́ўкай дапрацо́ўкаю |
|
| дапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)