дапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дапрацо́ўка | |
дапрацо́ўкі | |
дапрацо́ўцы | |
дапрацо́ўку | |
дапрацо́ўкай дапрацо́ўкаю |
|
дапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)