даплюсава́ць

‘дадаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даплюсу́ю даплюсу́ем
2-я ас. даплюсу́еш даплюсу́еце
3-я ас. даплюсу́е даплюсу́юць
Прошлы час
м. даплюсава́ў даплюсава́лі
ж. даплюсава́ла
н. даплюсава́ла
Загадны лад
2-я ас. даплюсу́й даплюсу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даплюсава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)