дапаручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапаручу́ дапару́чым
2-я ас. дапару́чыш дапару́чыце
3-я ас. дапару́чыць дапару́чаць
Прошлы час
м. дапаручы́ў дапаручы́лі
ж. дапаручы́ла
н. дапаручы́ла
Загадны лад
2-я ас. дапаручы́ дапаручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапаручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)