даня́ньчваць

‘заканчваць няньчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даня́ньчваю даня́ньчваем
2-я ас. даня́ньчваеш даня́ньчваеце
3-я ас. даня́ньчвае даня́ньчваюць
Прошлы час
м. даня́ньчваў даня́ньчвалі
ж. даня́ньчвала
н. даня́ньчвала
Загадны лад
2-я ас. даня́ньчвай даня́ньчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даня́ньчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)