даміну́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміну́ючы даміну́ючая даміну́ючае даміну́ючыя
Р. даміну́ючага даміну́ючай
даміну́ючае		 даміну́ючага даміну́ючых
Д. даміну́ючаму даміну́ючай даміну́ючаму даміну́ючым
В. даміну́ючы
даміну́ючага		 даміну́ючую даміну́ючае даміну́ючыя
Т. даміну́ючым даміну́ючай
даміну́ючаю		 даміну́ючым даміну́ючымі
М. даміну́ючым даміну́ючай даміну́ючым даміну́ючых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)