дамо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамо́кну дамо́кнем
2-я ас. дамо́кнеш дамо́кнеце
3-я ас. дамо́кне дамо́кнуць
Прошлы час
м. дамо́к дамо́клі
ж. дамо́кла
н. дамо́кла
Дзеепрыслоўе
прош. час дамо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)