дамо́віць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамо́ўлю дамо́вім
2-я ас. дамо́віш дамо́віце
3-я ас. дамо́віць дамо́вяць
Прошлы час
м. дамо́віў дамо́вілі
ж. дамо́віла
н. дамо́віла
Загадны лад
2-я ас. дамо́ў дамо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час дамо́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)