дамаскі́н

‘помнік балгарскага пісьменства’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамаскі́н дамаскі́ны
Р. дамаскі́на дамаскі́наў
Д. дамаскі́ну дамаскі́нам
В. дамаскі́н дамаскі́ны
Т. дамаскі́нам дамаскі́намі
М. дамаскі́не дамаскі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)