дамаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамаві́к дамавікі́
Р. дамавіка́ дамавіко́ў
Д. дамавіку́ дамавіка́м
В. дамавіка́ дамавіко́ў
Т. дамавіко́м дамавіка́мі
М. дамавіку́ дамавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)