даліка́тнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| даліка́тнічанне | |
| даліка́тнічання | |
| даліка́тнічанню | |
| даліка́тнічанне | |
| даліка́тнічаннем | |
| даліка́тнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)