далёкаўсхо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
далёкаўсхо́днік | далёкаўсхо́днікі | |
далёкаўсхо́дніка | далёкаўсхо́днікаў | |
далёкаўсхо́дніку | далёкаўсхо́днікам | |
далёкаўсхо́дніка | далёкаўсхо́днікаў | |
далёкаўсхо́днікам | далёкаўсхо́днікамі | |
далёкаўсхо́дніку | далёкаўсхо́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)