даледавіко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даледавіко́вы даледавіко́вая даледавіко́вае даледавіко́выя
Р. даледавіко́вага даледавіко́вай
даледавіко́вае		 даледавіко́вага даледавіко́вых
Д. даледавіко́ваму даледавіко́вай даледавіко́ваму даледавіко́вым
В. даледавіко́вы (неадуш.)
даледавіко́вага (адуш.)		 даледавіко́вую даледавіко́вае даледавіко́выя (неадуш.)
даледавіко́вых (адуш.)
Т. даледавіко́вым даледавіко́вай
даледавіко́ваю		 даледавіко́вым даледавіко́вымі
М. даледавіко́вым даледавіко́вай даледавіко́вым даледавіко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)