далако́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
далако́п | далако́пы | |
далако́па | далако́паў | |
далако́пу | далако́пам | |
далако́па | далако́паў | |
далако́пам | далако́памі | |
далако́пе | далако́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)