далаго́дзіць
‘дагадзіць каму-небудзь, паддобрыцца да каго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| далаго́джу | далаго́дзім | |
| далаго́дзіш | далаго́дзіце | |
| далаго́дзіць | далаго́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| далаго́дзіў | далаго́дзілі | |
| далаго́дзіла | ||
| далаго́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| далаго́дзь | далаго́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| далаго́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)