далаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. далаўлю́ дало́вім
2-я ас. дало́віш дало́віце
3-я ас. дало́віць дало́вяць
Прошлы час
м. далаві́ў далаві́лі
ж. далаві́ла
н. далаві́ла
Загадны лад
2-я ас. далаві́ далаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час далаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)