даку́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даку́чу даку́чым
2-я ас. даку́чыш даку́чыце
3-я ас. даку́чыць даку́чаць
Прошлы час
м. даку́чыў даку́чылі
ж. даку́чыла
н. даку́чыла
Дзеепрыслоўе
прош. час даку́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)