даку́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даку́чніца | даку́чніцы | |
| даку́чніцы | даку́чніц | |
| даку́чніцы | даку́чніцам | |
| даку́чніцу | даку́чніц | |
| даку́чніцай даку́чніцаю |
даку́чніцамі | |
| даку́чніцы | даку́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)