дакуме́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дакуме́нцік дакуме́нцікі
Р. дакуме́нціка дакуме́нцікаў
Д. дакуме́нціку дакуме́нцікам
В. дакуме́нцік дакуме́нцікі
Т. дакуме́нцікам дакуме́нцікамі
М. дакуме́нціку дакуме́нціках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)