даклярава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| даклярава́нне | |
| даклярава́ння | |
| даклярава́нню | |
| даклярава́нне | |
| даклярава́ннем | |
| даклярава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)