даклы́гаць

‘з цяжкасцю дайсці, дачыкільгаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даклы́гаю даклы́гаем
2-я ас. даклы́гаеш даклы́гаеце
3-я ас. даклы́гае даклы́гаюць
Прошлы час
м. даклы́гаў даклы́галі
ж. даклы́гала
н. даклы́гала
Загадны лад
2-я ас. даклы́гай даклы́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час даклы́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)