даката́ць
‘скончыць катаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даката́ю | даката́ем | |
| даката́еш | даката́еце | |
| даката́е | даката́юць | |
| Прошлы час | ||
| даката́ў | даката́лі | |
| даката́ла | ||
| даката́ла | ||
| Загадны лад | ||
| даката́й | даката́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даката́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)