дакара́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дакара́льнік | дакара́льнікі | |
| дакара́льніка | дакара́льнікаў | |
| дакара́льніку | дакара́льнікам | |
| дакара́льніка | дакара́льнікаў | |
| дакара́льнікам | дакара́льнікамі | |
| дакара́льніку | дакара́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)