дакара́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дакара́льнік дакара́льнікі
Р. дакара́льніка дакара́льнікаў
Д. дакара́льніку дакара́льнікам
В. дакара́льніка дакара́льнікаў
Т. дакара́льнікам дакара́льнікамі
М. дакара́льніку дакара́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)