даканды́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даканды́чу даканды́чым
2-я ас. даканды́чыш даканды́чыце
3-я ас. даканды́чыць даканды́чаць
Прошлы час
м. даканды́чыў даканды́чылі
ж. даканды́чыла
н. даканды́чыла
Загадны лад
2-я ас. даканды́ч даканды́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час даканды́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)