даканды́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
даканды́чаны | даканды́чаная | даканды́чанае | даканды́чаныя | |
даканды́чанага | даканды́чанай даканды́чанае |
даканды́чанага | даканды́чаных | |
даканды́чанаму | даканды́чанай | даканды́чанаму | даканды́чаным | |
даканды́чаны ( даканды́чанага ( |
даканды́чаную | даканды́чанае | даканды́чаныя ( даканды́чаных ( |
|
даканды́чаным | даканды́чанай даканды́чанаю |
даканды́чаным | даканды́чанымі | |
даканды́чаным | даканды́чанай | даканды́чаным | даканды́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)