дазіра́ць

‘выглядаць каго-небудзь, што-небудзь; наглядаць, падглядаць за кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазіра́ю дазіра́ем
2-я ас. дазіра́еш дазіра́еце
3-я ас. дазіра́е дазіра́юць
Прошлы час
м. дазіра́ў дазіра́лі
ж. дазіра́ла
н. дазіра́ла
Загадны лад
2-я ас. дазіра́й дазіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазіра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)