дазвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дазвале́нне | дазвале́нні | |
| дазвале́ння | дазвале́нняў | |
| дазвале́нню | дазвале́нням | |
| дазвале́нне | дазвале́нні | |
| дазвале́ннем | дазвале́ннямі | |
| дазвале́нні | дазвале́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)