дазвале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазвале́нне дазвале́нні
Р. дазвале́ння дазвале́нняў
Д. дазвале́нню дазвале́нням
В. дазвале́нне дазвале́нні
Т. дазвале́ннем дазвале́ннямі
М. дазвале́нні дазвале́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)