дажыгну́ць

‘пракалоць чым-небудзь вострым, напаленым, апячы каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дажыгну́ дажыгнё́м
2-я ас. дажыгне́ш дажыгняце́
3-я ас. дажыгне́ дажыгну́ць
Прошлы час
м. дажыгну́ў дажыгну́лі
ж. дажыгну́ла
н. дажыгну́ла
Загадны лад
2-я ас. дажыгні́ дажыгні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дажыгну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)