дажджы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дажджы́нка | дажджы́нкі | |
дажджы́нкі | дажджы́нак | |
дажджы́нцы | дажджы́нкам | |
дажджы́нку | дажджы́нкі | |
дажджы́нкай дажджы́нкаю |
дажджы́нкамі | |
дажджы́нцы | дажджы́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)