дажджо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дажджо́ўнік | |
| дажджо́ўніку | |
| дажджо́ўніку | |
| дажджо́ўнік | |
| дажджо́ўнікам | |
| дажджо́ўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)