дажджаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дажджаві́к дажджавікі́
Р. дажджавіка́ дажджавіко́ў
Д. дажджавіку́ дажджавіка́м
В. дажджаві́к дажджавікі́
Т. дажджавіко́м дажджавіка́мі
М. дажджавіку́ дажджавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)