дадэкафо́нны
прыметнік, адносны
дадэкафо́нны | дадэкафо́нная | дадэкафо́ннае | дадэкафо́нныя | |
дадэкафо́ннага | дадэкафо́ннай дадэкафо́ннае |
дадэкафо́ннага | дадэкафо́нных | |
дадэкафо́ннаму | дадэкафо́ннай | дадэкафо́ннаму | дадэкафо́нным | |
дадэкафо́нны ( дадэкафо́ннага ( |
дадэкафо́нную | дадэкафо́ннае | дадэкафо́нныя ( дадэкафо́нных ( |
|
дадэкафо́нным | дадэкафо́ннай дадэкафо́ннаю |
дадэкафо́нным | дадэкафо́ннымі | |
дадэкафо́нным | дадэкафо́ннай | дадэкафо́нным | дадэкафо́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)