даду́мванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
даду́мванне | даду́мванні | |
даду́мвання | даду́мванняў | |
даду́мванню | даду́мванням | |
даду́мванне | даду́мванні | |
даду́мваннем | даду́мваннямі | |
даду́мванні | даду́мваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)