дагукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дагукавы́ дагукава́я дагукаво́е дагукавы́я
Р. дагукаво́га дагукаво́й
дагукаво́е
дагукаво́га дагукавы́х
Д. дагукаво́му дагукаво́й дагукаво́му дагукавы́м
В. дагукавы́ (неадуш.)
дагукаво́га (адуш.)
дагукаву́ю дагукаво́е дагукавы́я (неадуш.)
дагукавы́х (адуш.)
Т. дагукавы́м дагукаво́й
дагукаво́ю
дагукавы́м дагукавы́мі
М. дагукавы́м дагукаво́й дагукавы́м дагукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)