дагляда́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дагляда́ч | дагледачы | |
дагледача | дагледачоў | |
дагледачу | дагледачам | |
дагледача | дагледачоў | |
дагледачом | дагледачамі | |
дагледачу | дагледачах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)