дагляда́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дагляда́ч дагледачы
Р. дагледача дагледачоў
Д. дагледачу дагледачам
В. дагледача дагледачоў
Т. дагледачом дагледачамі
М. дагледачу дагледачах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)