дага́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дага́дка | дага́дкі | |
| дага́дкі | дага́дак | |
| дага́дцы | дага́дкам | |
| дага́дку | дага́дкі | |
| дага́дкай дага́дкаю |
дага́дкамі | |
| дага́дцы | дага́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)