дага́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дага́дка дага́дкі
Р. дага́дкі дага́дак
Д. дага́дцы дага́дкам
В. дага́дку дага́дкі
Т. дага́дкай
дага́дкаю		 дага́дкамі
М. дага́дцы дага́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)