давярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давярну́ даве́рнем
2-я ас. даве́рнеш даве́рнеце
3-я ас. даве́рне даве́рнуць
Прошлы час
м. давярну́ў давярну́лі
ж. давярну́ла
н. давярну́ла
Загадны лад
2-я ас. давярні́ давярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час давярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)